Han en zijn familie zijn al een tijdje in Nederland. han voelt zich eindelijk thuis in de leuke buurt waar ze nu wonen, ook al is het heel anders dan hun thuis in China. Ze ontmoeten al snel de meeste van hun nieuwe buren. De buren zijn erg vriendelijk. Als Han ze ziet op straat of in zijn winkel, dan maken ze soms een praatje. Sommige buren vragen dan over zijn land en zijn familie die nog daar is. Dat vindt hij fijn.
Toch is Han verward. “Ik heb de buurvrouw, Anna, en haar gezin uitgenodigd om een keer echte Chinese tomatensoep te komen eten. Maar ze zijn nog niet geweest, ze hebben niet eens een antwoord gegeven.” Han er naar uitgekeken om Anna de heerlijke tomatensoep te laten proeven en bij elkaar te kunnen zijn, met de kinderen. Zij en de andere buren zijn vriendelijk, maar ook best afstandelijk.
Anna vindt Han een fijne buurman. Hij, zijn vrouw en kinderen zijn erg enthousiast. Ze zwaaiden en glimlachen als ze elkaar tegenkomen. “Je hoort veel over China in het nieuws. Toen ik Han laatst zag, stopte ik even en vroeg ik hoe het ging. Hij nodigde ons gezin uit om bij hem te komen eten. Ik ken hem nog bijna niet en het is natuurlijk heel druk. Ik zei dat ik het thuis ging bespreken. Aardig dat hij dat wilde doen. Maar alles op zijn tijd. Toch?”
Waar ligt de verbinding?
Han heeft het gezin uitgenodigd omdat hij dacht dat Anna’s belangstelling het begin van een vriendelijke relatie tussen de buren zou zijn. Een maaltijd zou de relatie sterker maken en de gezinnen dichter bij elkaar brengen. Han komt uit een wij-cultuur en deelt graag zijn gastvrijheid met iedereen.
In Nederland, met een sterke ik-cultuur, wordt vaak onderscheid gemaakt tussen vrienden en kennissen zoals mensen op school, in de straat, op het sportveld, op het werk, enzovoort. Vrienden worden meestal thuis uitgenodigd, maar kennissen niet, die zie je waar je ze van kent. Han probeert zijn buren beter te leren kennen. Maar dat hoeft niet van Anna. De agenda is al zo druk en aan vrienden komt ze nauwelijks toe.
Toch zou Anna de uitnodiging kunnen aannemen. Het hoeft ook niet precies in de agenda te passen. Samen die soep eten is al heel fijn. Dergelijke momenten zijn erg belangrijk zijn voor de Chinezen. Ze zijn het begin van een vertrouwensband tussen buren. En ze zullen de deur daarna niet plat lopen. Of, als Anna liever wat afstand houdt kan zij ook een picknick in het park kunnen voorstellen. Beide gezinnen kunnen eten meenemen. Ieder iets uit hun eigen keuken. Zo zijn er voor Anna geen verplichtingen. En voor Han is zo’n picknick al een hele fijne manier om samen te zijn.
Meer lezen over cultuurdimensies?
Belangrijk om te weten
Deze anekdote is gebaseerd op verhalen die met ons gedeeld zijn. Connect2Us streeft ernaar het dilemma van beide kanten te belichten. Niet om mensen een etiket op te plakken. Of te suggereren dat de een of de ander zich anders moet gedragen. Bewustwording door de betrokkenen is al voldoende is om naar elkaar toe te bewegen. Zonder je heel anders voor te doen. Connect2Us wil lezers helpen vooroordelen te herkennen en te vermijden. Lees hier over vooroordelen, discriminatie en racisme.
